YAŞLANDIĞINDA / WHEN YOU ARE OLD

YAŞLANDIĞINDA

Yaşlandığında, apak olduğunda saçların,

Uyuklayıp dururken,

İrkil ve çek al bu kitabı,

Başın yavaşça düşerken,

Başla okumaya, düşle o yumuşak bakışı

Gözlerinde var olan bir zamanlar.

Ve derin gölgeleri ondaki;

Kaç kişi sevdi kim bilir,

Zarif anlarını senin

Ve o güzelliğini gerçek ya da yalan bir aşkla?

Ne ki, gerçekte tek kişi sevdi seni

Sendeki o yanıp tutuşan, gezgin Gönlü,

Ve değişen yüzündeki kederi;

Işıltılı parmaklıkların dibine diz çökerken,

Mırıldanarak, biraz üzüntüyle,

Nasıl da kaçıp gitti Aşk

Adım atarak dağlardan öte

Ve yüzünü bir tutam yıldızın arasına gömerek...
                                                                               

                                                            W. B. YEATS (ÇEV. Ç. TÜRKYILMAZ)

WHEN YOU ARE OLD

WHEN you are old and grey and full of sleep,

And nodding by the fire, take down this book,

And slowly read, and dream of the soft look

Your eyes had once, and of their shadows deep;

How many loved your moments of glad grace,

And loved your beauty with love false or true,

But one man loved the pilgrim Soul in you,

And loved the sorrows of your changing face;

And bending down beside the glowing bars,

Murmur, a little sadly, how Love fled

And paced upon the mountains overhead

And hid his face amid a crowd of stars.

                                                        
                                                           W.B. YEATS